prätentiöse polyphone problematiken eines phantasierenden pseudo-pessimisten
nga/by artan islamaj
– die welt würde untergegangen gewesen sein – diese welt war nun tot gewesen.
– dynja, o dynja – por si dukët ardhmëria? a do të ishtë si në një ëndërr – ose një ëndërr brenda një ëndërr tjetër? sa nivele ka këtu – ka atjë – ka fare?
– je ne sais pas – moi, je suis indifférent – le monde et le temps – en fait toutes les dimensions sont indifférentes aussi. donc, personne n’est pas.
-كيف ذل؟ انت بخير؟ هل انت حقا بخير؟ من هو بخير بالفعل؟ ما هو الخير والشر؟ هل عواطفنا حقيقية؟ عندنا مشاكل كبيرة وكثيرة. ماذا لو لم تكن هذه حقيقية على الإطلاق؟ أليس من الأسهل لنا أن نصدق ذلك؟
– sic mundus est – non modo ora et labora nullus est, sed etiam capitalismus et suae consequentiae sunt sicut in malum. similis primum malum.
– како си? Вака така. Не сум сигурен дали нашите одговори, како што се добри или лоши, рефликтираат, што се случува кај нас.
– why even be here – this shit doesn’t make any sense!
—
– aber da gibt’s text(e). was macht denn dieser text und andere texte, die du hier liest mit dir? ändert sich da was, auf molekularer ebene? gibt’s da chemische vorgänge, die dich irreversibel modifizi- und transformieren?
– ti gjithmonë flet për kuptimin e jetes – dhe bukurinë e saj. por kurrë për mbarë gjërat, që na dëshmojnë, që na fusin poshtë, që na bëjnë të vuajmë. përse? mua më duket, që shoqëria ka vendosur të mos shprehë probleme të tilla, duke dashur të mbrojë njëri-tjetrin – mirëpo rrjedhojat nuk aspak janë të mira!
– ceci ce n’est pas une vie belle ou une vie en rose – ceci c’est l’abîme. mais j’aime son obscurité, sa sérénité et son privation holistique.
-نحن نبحث عن النهاية. وفي نفس الوقت: البداية. أم أن البحث مجرد خيال؟ هل نحن المطلوبين؟ قطع غير نشطة من لعبة شطرنج كبيرة الحجم.
– quid enim historia? iam paratum est? ubique discurrit.
– гледам само звуци – не гледам бои. Сепак, звуците имаат длабина што може да одведе во амбис на некој.
– just thoughts rushing through my head in lightning speed; there will be a moment, where they’ll just stop. it has always happened. it will happen. it happens. but is it really just an abrupt occurrence or is it a gradual process, that could be ongoing right now, in the very moment i write this, in the very moment you read this?
—
artan islamaj — a dual citizen of kosovo and switzerland, both on paper and at heart — is currently doing his M.A. in english literature and gender studies at the university of zurich. he’s also the co-founder of the zurich-based zine zwischentext.
artan islamaj — shtetas i kosovës dhe zvicrës, si në letër ashtu edhe në zemër — është duke përfunduar studimet master në letërsi angleze dhe studime gjinore në universitetin së cyrihut. gjithashtu ai është bashkë-themelues i zinës zwischentext, të bazuar në cyrih.